ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว
ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวของผู้ชาย ที่จะต้องมีติดตัวไว้ในอดีตเพื่อป้องกันข้าศึกศัตรู และปกป้องครอบครัว ทั้งชาวไทยวน กะเหรี่ยง ลัวะ ล้วนแต่มีลวดลายลีลาชั้นเชิงของการต่อสู้ทั้งสิ้น ทั้งการต่อสู้ด้วยมือเปล่า และอาวุธ โดยเฉพาะดาบ
ในอำเภอแม่แจ่ม ไม่มีใครไม่รู้จักพ่อหล้าสิงห์คำ ไชยบุตร แห่งบ้านผานัง อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ พ่อหล้าสิงห์คำเรียนเจิงจากอาของท่านเป็นท่านแรก หลังจากที่อาเสียชีวิตไป พ่อของพ่อหล้าจึงยอมสอนวิชาให้ต่อจากอา พ่อครูของพ่อหล้าไม่ได้สอนการตบบ่าผาบให้พ่อหล้าเพราะว่า “มันเป็นของเล่น” พ่อหล้าจึงได้เรียนแต่แม่ลายดาบและแม่ป็อดซึ่งเป็นท่าไม้ตายในการต่อสู้เท่านั้น (Lanna Studies, SRI, CMU. 2557) ปัจจุบันมีลูกศิษย์ลูกหาทั้งอำเภอแม่แจ่ม และต่างถิ่นมาขอเรียนวิชาการต่อสู้จากพ่อครูสิงห์คำ ซึ่งพ่อครูก็ไม่ได้หวังเงินสินจ้างรางวัล ด้วยมุ่งหวังให้วิชาของท่านได้แพร่หลายและคงอยู่ต่อไป แต่อานิสงส์ในการสอนเชิงการต่อสู้ของพ่อครู ลูกศิษย์ลูกหา ได้ช่วยพ่อครูทำนุบำรุงศาสนาวัดผานัง จนได้เฉลิมฉลองปอยหลวงได้ในที่สุด (สัมภาษณ์ พ่อสิงห์คำ ไชยบุตร, 2560)
เพิ่มข้อมูลโดย : admin
แก้ไขเมื่อ : 09 มี.ค. 2563 02:29
